اصغر عبداللهی در هفتمین دهه زندگی خود است که کولهباری از تجربه و تخصص را به همراه دارد که نمیدانیم تجربهاش را به تخصصاش برتری بدهیم یا بالعکس. او در پاسخ به هر سوال ما، کلمات و جملات را حساب شده و با نظمی خاص بیان میکند که نه چیزی از قلم بیفتد و نه سخنی بیشتر از نیاز گفته باشد. سؤال و جواب را در همین فضای آرام که هر چند دقیقه یک بار با صدای تلفن همراه شکسته میشود، ادامه میدهم و آقای عبداللهی به تمام سؤالات من و تماسهای تلفنی، پاسخ میدهد.
سوال: معاونت اداریمالی برای برطرف کردن مشکلات زیربنایی مدارس علمیه خواهران چه کاری کرده است؟
قبل از هر چیز این سؤال را ما داشتیم که الان بیشترین و ضروریترین نیاز مدارس در بعد پشتیبانی چیست؟! تعدادی از مدارس ساختمانی فرسوده و قدیمی داشتند؛ برخی دیگر هم استیجاری بودند. طی چند سال موفق شدیم تعداد قابل توجهی ساختمان با کاربری آموزشی احداث کنیم و الان این وظیفه به عهده مرکز عمران است. ولی طی یکی دو سال اخیر درخواستهای متعددی برای تهیه تجهیزات مدارس داشتیم. بخصوص در بازدیدهایی که مسئولان مرکز از مدارس داشتند، این موضوع به اولین درخواست مدارس تبدیل شده بود. تعداد و تنوع درخواستها باعث شد تا در اواسط سال 94 به طور جدی به این موضوع پرداخته شود تا اینکه در جلسهای در خدمت مدیر محترم مرکز به این نتیجه رسیدیم که تجهیز مدارس باید طرحی داشته باشد تا با برنامهریزی حرکت کنیم. لذا زحمت این کار را به همکاران اداره کل پشتیبانی دادیم تا طرح را آماده کنند. طرح را در چند جلسه شورای سازماندهی و پشتیبانی مطرح و بررسی کردیم و نهایتاً روش کار به تصویب رسید. مقرر شد تا مدارس به صورت استانی تجهیز شوند و اولویت نیز با استانهای محروم کشور باشد. تا این لحظه استانهای ایلام، کهگیلویه و بویراحمد، گیلان و آذربایجان غربی و لرستان را تجهیز کردیم و الان هم استان سیستان و بلوچستان را در دستور کار داریم که انشاءا... تا پایان سال 95 تجهیز خواهد شد.
سوال: تجهیز مدارس چقدر هزینه داشته است؟
ما در سال 95، مبلغ دو میلیارد تومان برای این برنامه مصوب کرده بودیم ولی با مدیریتی که روی سایر هزینهها و بودجهها انجام شد، موفق شدیم وجه بیشتری را به این فعالیت تخصیص بدهیم و حدود 2 میلیارد و 800 میلیون تومان را هزینه کنیم.
سوال: در این طرح در مجموعه چند مدرسه تجهیز شد؟
حدود53 مدرسه به صورت استانی تجهیز شدهاند ولی بنا به ضرورت تعداد 29 مدرسه هم به صورت موردی تجهیز شدند که مجموعا 82 مدرسه در سال 95 میشود. یعنی12 درصد از کل مدارس کشور به صورت استاندارد تجهیز شدهاند.
سوال: آیا طرح شما ویژگی خاصی داشته است که مایل به طرح آن باشید؟
بله، البته همینطور است. ما با محدودیت منابع مواجه هستیم. پس اولین کاری که باید میکردیم این بود که نیازمندی مدارس به درستی تعیین شود. لذا قبل از هر کار، فهرستی از تجهیزات استاندارد تهیه کردیم و بعد مشخص کردیم که هر مدرسه بر حسب تعداد طلبه و کادری که دارد، چقدر باید تجهیزات دریافت کند. بعد از این مرحله، از مدارس استعلام کردیم که هم اکنون چقدر تجهیزات در اختیار دارند تا ما بتوانیم الباقی آنها را تأمین کنیم. در گام بعدی باید راجع به این تصمیمگیری میشد که تجهیزات را چگونه تأمین کنیم. یک راه این بود که تجهیزات هر استان، در همان استان تهیه شود که این روش به دلیل متنوع بودن کالاهای هر استان، از وضعیت استاندارد خارج میشد. راه دیگر این بود که هزینه هر مدرسه را به حساب مدرسه واریز کنیم و اجازه بدهیم مدرسه رأساً نیازهای خود را خریداری کند که این روش هم به دلیل اینکه استانداردسازی را زیر سؤال میبرد و هم اینکه مدارس پتانسیل اجرایی آن را نداشتند، کنار گذاشته شد. اما روش دیگری که به نظر خوب میآمد و اتفاقاً خیلی هم خوب اجرا شد این بود که کل اعتبار را به حساب مدیریت استان واریز کنیم و با هدایت همکاران پشتیبانی و کارپردازی تمام تجهیزات را از تولیدکننده به صورت عمده خریداری کرده و به استان ارسال کنیم و استان هزینه آن را پرداخت کند. این روش هم استاندارد شدن مدارس را تضمین میکرد و هم اینکه به دلیل خرید عمده، امکان گرفتن تخفیقات ویژه را فراهم میکرد که به این ترتیب به طور میانگین حدود 20٪در کل هزینههای خرید، صرفه جویی شد.
البته جزئیات اجرای طرح خیلی بیشتر از این موارد است که از حوصله این جلسه خارج است.
سوال: برای من جای سوال است که چگونه این حجم از تجهیزات که بنا به اظهار شما از تنوع بالایی هم برخوردار بوده، در این گستره جغرافیایی وسیع توزیع شده است؟ یعنی شیوه عمل و لجستیک شما چطور بوده است؟
ما ابتدا فهرست بهای تجهیزات را از تولیدکنندگان و توزیعکنندگان مختلف استعلام کردیم. مشخص شد که خرید متمرکز برخی از کالاها مقرون به صرفه است. ولی خرید برخی از اقلام را به سفری که همکاران به هر استان میکردند، موکول کردیم تا در همان جا تهیه شود. ما بر اساس فهرستی که برای هر استان تهیه کرده بودیم، تجهیزات مورد نیازشان را در تهران خریداری و انبار کردیم. برای حمل این حجم انبوه از کالا با سپاه تعاملی داشتیم و سپاه برای حمل و نقل آنها همکاری کرد. البته بدون اینکه هزینهای برای مرکز به همراه داشته باشد. از این نظر هم صرفهجویی خیلی خوبی انجام شد. همانطور که گفتم همکاران ما برای مدیریت تجهیزات هر استان، یک روز به آن استان سفر میکردند تا سایر تجهیزاتی که لازم بود، در مرکز استان خریداری شود. در نهایت تجهیزات هر مدرسه بر اساس لیستی که برآورد کرده بودیم، در مرکز استان تفکیک و به مدرسه ارسال میشد.
سوال: شما به صرفهجویی در اجرای این برنامه اشاره کردید. لطفا بفرمایید که در مجموع چقدر صرفهجویی انجام شده است؟
الان در حال حاضر مشغول تجهیز استان سیستان و بلوچستان هستیم و مبالغ دقیق را پس از تجهیز این استان میتوانیم ارائه کنیم ولی از نظر هزینههای خرید حدودا 700 میلیون تومان و از نظر حمل و نقل هم حدود 30 میلیون تومان صرفهجویی داشتهایم. یعنی اگر کار مدیریت نمیشد، مجبور بودیم این مبالغ را هم هزینه کنیم که خوشبختانه این اتفاق به بهترین شکل ممکن مدیریت شد.
سوال: معاونت اداری مالی برای حمایت از کارکنان ستادی چه اقدامی انجام داده است که مایلید بیان کنید؟
بحث در این خصوص بسیار گسترده است. در سال 94 آیین نامه جامعی برای ارائه خدماتی رفاهی به کارکنان، به مرکز ابلاغ شد. این آیین نامه خدمات مختلفی را برای کارکنان در نظر گرفته بود که بعضی از آنها الزامی و برخی دیگر مشروط به تامین اعتبار و یا تحقق شرایط آن بوده است. مثلا مرکز میتواند زمینه لازم برای بهرهمندی کارکنان از تسهیلات موسسات مالی و اعتباری و بانک ها را فراهم کند. خوشبختانه مرکز در این بخش خیلی موفق عمل کرده است و گزارش خیلی خوبی در این زمینه وجود دارد. به طور خلاصه می توانم به این موضوع اشاره کنم که در سال 94 تعداد 249 فقره و در سال 95 تا این لحظه تعداد 483 فقره وام توسط همکاران مرکز دریافت شده است. مرکز برای مدیریت اعطای وام، اقدام به تشکیل کمیته وام کارکنان کرده است. ما سعی کرده ایم تا با تعامل با بانکهای عامل، تمام مراحل تشکیل پرونده وام در مرکز انجام شود که به این ترتیب در وقت همکاران مرکز، صرفه جویی خوبی به عمل آمده و مراجعات چندباره همکاران به بانکها، بسیار کاهش یافت.
سوال: این وامها به چه کسانی تعلق گرفته است؟
وامها دو دستهاند: وامهایی که به تمام همکاران تعلق میگیرد و وامهایی که بر حسب موضوع و اضطرار صرفا به برخی از همکاران پرداخت میشود. تکلیف وامهای دسته اول که مشخص است. ولی در مورد وامهای خاص باید بگویم که شرایط آن مشخص شده است و متقاضی بر حسب اینکه آن شرایط برای وی فراهم باشد یا نه، میتواند از وام استفاده نماید. به عنوان مثل فوت اقوام درجه یک، ازدواج فرزند، بیماریهای صعبالعلاج، وام شهریه و هزینههای تحصیلی و مواردی از این دست جزو شرایط خاصی است که برای رفاه حال کارکنان به ایشان وام تعلق میگیرد.
سوال: آیا حمایتها و پشتیبانیهای دیگری هم از کارکنان داشته اید که مایل به تشریح آن باشید؟
ما در سالهای قبل شرایطی را برای استفاده همکاران از خدمات ورزشی فراهم میکردیم. مثلا به صورت هفتگی یک سانس استخر را به صورت اختصاصی مرکز، اجاره کرده بودیم و هر همکاری که مایل به استفاده بود میتوانست بدون پرداخت هزینه از آن استفاده کند. البته سالن والیبال و فوتسال هم داشتیم. در اوایل سال 95 نظرسنجی از همکاران به عمل آمد که نتایج حاصل از آن نشاندهنده آن بود که لازم است تا تغییراتی در برنامههای ورزشی ایجاد شود. برای همین منظور، گزینههای ورزشی را افزایش دادیم و تهیه بلیط رایگان استخر، شرکت در دورههای آموزشی ورزشی و خرید اقلام و وسایل ورزشی را با استفاده از سرانه ورزشی کارکنان تدارک دیدیم. البته برای سال آینده برنامهای برای نظرسنجی از میزان رضایت کارکنان از بازطراحی و اجرای این برنامه در نظر گرفته ایم که انشاءا... اقدام میکنیم. امیدواریم با استفاده از نظرات همکاران، بتوانیم خدمات بهتر و در خور شان حوزههای علمیه را به همکاران ارائه کنیم.
سوال: سوالات ما زیاد است و وقت شما محدود! دوست داشتیم بیشتر از این با شما صحبت کنیم ولی متاسفانه ظاهرا وقت برای مصاحبه به آخر رسیده و از اینکه وقت خود را به ما اختصاص دادید، متشکریم.
من هم از اینکه با شما صحبت کردم خوشحالم. امیدوارم در وقت دیگری بتوانم مجددا در خدمتتان باشم.